18 Mayıs 2006

Kaos

Şu anki ruh halim.
Yazacak çizecek çok şey var.

Biriktikçe birikiyor.
Ruhum gelgitler arasında kaldı.
Ya eski denizciler gibi, gelgitlerden güç alacak.
Yada yeni bir yüzücü gibi içinde boğulacak.

Her iki durumda bedenim karlı çıkacak.
Ama ruhumda bazı şeyler azalacak.
Nietzsche nin dediği gibi,
"Seni öldürmeyen şey, daha da güçlendirir."
Demek ki şu koskoca dünyada, ama şu küçükük hayatta,
en güçlü insan ben olucam.

Beni öldürebilecek şey öldürmedi,
Bir denedi, iki denedi...
Aslında hata onda değil,
benim yaşamaktaki inadımda idi.

O gün bu gündür inatlaşmıyoruz.
Sanırım benden sıkıldı,
başka oyuncaklar buldu kendine

Gene de, arada bir yokluyor.
60 sene sonraya randevu verdim.
En azından o zamanlarda,
elimde iyi kötü bir baston olur,
Bir temiz sopa çeker,
Huysuz bir ihtiyar ile uğraşmak neymiş gösteririm.

Şimdi ruh halimi bir yana bırakalım işimizim başına dönelim.
80 imize kadar bişi olmayacak, 85 te de küçük bi sopalama eğlemi olacak.
O zamana kadar para kazanmaya, ve hayyataki en önemli felsefemi yerine getirmeye devam "Torunlarama anlatacak çok şeyim olması" :)